کارت اطلاعات
اطلاعات صندوق فرهنگی کره به صورت کارت ارائه میشود.
اطلاعات صندوق فرهنگی کره به صورت کارت ارائه میشود.
بیان گپونگ (صفحه تاشو) برای جلوگیری از باد یا پنهان کردن چیزی در پشت آن یا برای تزئین در اتاق استفاده م یشد. این چِگ گَه دُو بیان گپونگ یکی از وسایل تزئینی برای فضای مردانه سارانگبانگ بود که روی آن علاوه بر کتاب لواز مالتحریر و ظروف چینی نقاشی شده است. چِگ گَه دُو از ایدئولوژی سیاسی جوسان نشأت گرفته که علم و دانش را محترم می شمرد.
میزی که برای مطالعه و نوشتن متون استفاده میشد. معمولا در سارانگبانگ برای مطالعه از آن استفاده می کردند.
لوازم التحریر چهارگانه کاغذ کره ای، قلم مو، مرکب جامد و سنگ مرکب را به دوست تشبیه می کردند و آنها را چهار دوست برای مطالعه نامیده بودند.
ابزاری برای آویزان کردن قلم مو است. قلم مو را روی آن آویزان می کردند تا خشک شود. در سطح افقی چند گیره برای نگهداری قل م موها تعبیه شده است.
یکی از ابزارهای روشنایی برای نگهداری شمع است که معمولا با چوب یا فلز درست میشد. در قسمت میانی که شمع روی آن قرار میگیرد و زیر جاشمعی برای ریختن و نگهداری شمع آب شده و برای تنظیم روشنایی و جلوگیری از باد «هُئَه سان» اضافه شده است.
نقاشی سردار مین گیونگ سن با هیون گبِه ببر
هیون گبِه برای تزئین لبا سهای خانواده پادشاه و درباریان در دوران جوسان بود. معمولا درنا و ببر گلدوزی می کردند. برای دبیران درنا و برای نظامیان ببر را گلدوزی می کردند که بر اساس جایگاه و مقام شکل آن متفاوت بود.
نقاشی کیم جه داک با جان گجَ هگُئَن
کلاهی است که اشراف دوره جوسان به نام «سَه د هبو» در داخل خانه آن رااستفاده می کردند. به شکل «کوهی» دو یا سه لایه بود و هرچه لایه ها بیشتر م یشدند منحنی و قوس طبیع یتر و زیباتری را ایجاد می کردند.
한국의 전통 관악기로 대금, 단소, 향피리, 태평소 등이 있다. 대금은 소리가 맑고 음폭이 넓어 다른 악기와 합주할 때 기준이 된다.
활쏘기 (김홍도) | 국립중앙박물관 소장
활쏘기는 무관이 되기 위한 시험과목의 하나였다. 하지만 선비들도 체력을 기르고, 집중력을 기르기 위해 활쏘기를 연습하였다.
수계도권 (유숙)
한국 전통사회의 지식층인 선비들이 모여 시를 짓고 풍류를 즐기는 모습을 담은 풍속화이다. 갓을 쓰고 도포를 입은 선비들이 글쓰기 모임에 참여해 시를 읊거나 글을 짓고 있는 선비의 모습을 볼 수도 있다. 또한 담배가 사교의 도구로 애용되고 있다.
هُئَ هجُودُو بیان گپونگ صفحه تاشو با طرح گل و پرنده است. ایده اخت آن مبتنی بر منعکس کردن آرزوی فرد هنگام تماشای گل و یک جفت پرنده است به این مفهوم که افراد مانند این دو پیوند زناشویی خوشبختی داشته باشند.
زنان این صندوقچه کوچک آینه دار را هنگام مرتب کردن ظاهر خود استفاده می کردند. در قسمت بالا آینه تعبیه شده و در قسمت پایین کشو برای نگهداری لوازم آرایش و زیور آلات قرار گرفته است. چون هنگام اسنفاده از آن روی زمین می نشستند آینه کمی شیبدار است تا فرد را به خوبی نشان بدهد.
جعبه ای برای نگهداری لوازم خیاطی سوزن، نخ، انگشتدانه و غیره است که معمولا آن را از کاغذ یا چوب درست می کردند. * به همراه پارچه مهمترین ابزار خیاطی نخ، سوزن، قیچی، ای ندو (اتوی زغالی)، متر خیاطی، انگشتدانه و اتوی بزرگ را به هفت دوست تشبیه می کردند و آنها را «گیوجون گچی لئو» می نامیدند.
قفس های که برای نگهداری ظروف یا کتاب در سارانگبانگ و آنبانگ قرار م یگرفت. چون چهار طرف آن باز بود قفسه چهارطرف باز نامیده شده است. مخصوصا ابعاد افقی و عمودی سَه بنگ تَگ جَه یکسان است. هم سطح بودن و شکیل بود آن یکی از ویژگ یهای این نوع قفسه است.
숯을 담아 불씨를 보존하는 그릇이다. 화로는 방안에서 음식을 데우거나 인두를 달구어 옷감을 다릴 때 사용하는 등 여러 용도로 쓰였다. 집 안에 불씨가 있어야 나쁜 기운이 들어오지 않는다고 여겨, 여성들은 화로의 불씨가 꺼지지 않도록 잘 지켰다.
چک ماری | سازمان توسعه محتوای فرهنگی
یکی از ابزار تزئینی سنتی مو در کره است که برای نگهداشتن موهای جمع شده استفاده می کردند. دوئی گُوجی یکی از انواع سنجا قسرهای تزئینی است که روی موهای جمع شده توسط ب ینیا آن را قرار م یدادند.
تصوری از ئَ پدِن گگ ی (چپ)، دُوتورَ گدِن گگی (راست)
جُ گد وری تاج تزئینی عروس برای عروسی است. عروس ابتدا جُ گدوری را روی سر م یگذارد و سپس روی ب ینیای بزرگ ئَ پدِنگ گ ی و دُوتورَ گدِن گگی را آویزان م یکند. عروس ئَ پدِنگ گ ی را سمت راست ب ینیا به اندازه مناسب م یپیچد و روی شانه م یاندازد، دُوتورَ گدِن گگی را روی پشت موی خود نصب م یکند که تا پایین پایش م یرسد.
یک بادبزن گرد برای پنهان کردن صورت عروس در هنگام عروسی استفاده م یشد. گل صد تومنی گلدوزی شده روی بادبزن مفهوم آرزو برای عمر طولانی و ثروت را دربردارد.
چون هانبوک جیب نداشت برای حمل وسایل یک کیف مخصوص همراه خود م یبردند. برای دفع بدیمنی و جلب اقبال روی این وسیله گلدوزی م یکردند. شکل دایره مانند آن را دوروجومانی و شکل چندگوش آن را گوئ یجومانی می گفتند.
여성의 몸치장으로 저고리 고름이나 치마허리에 차는 장신구다. 금, 은, 옥, 호박 등을 재료로 다양한 형태로 만든다. 패물 하나에 술이 한가닥 달린 ‘단작노리개’, 술이 세개 달린 ‘삼작노리개’가 있다. 바늘집 노리개는 바늘을 넣은 노리개로 장식과 실용성을 겸하였다.
پارچه چند تک های است که برای بست هبندی وسایل، از تکه ارچ ههای مختلف درست شده است. بُو جَه گی پارچه چهارگوشه ای است که برای حمل یا بسته بندی وسایل استفاده م یکردند.
اتوی زغالی را گرم می کردند و برای صاف کردن چین و چروک روی آستین و یقه لباس می کشیدند. ای ندو پَن تخت های برای زیر اتو بود که روی یک تخته چوب پنبه و پارچه م یپیچیدند.
کلاهی که پسرها برای سال نو یا روز تولد استفاده م یکردند. کل آن شبیه ببر است. ایده طراحی این کلاه آن است که با استفاده از قدرت ترسناک ببر، بدیمنی و ارواح خبیث را دور کند و عمر طولانی و سلامتی را به ارمغان بیاورد.
کلاه دختران های است که معمولا چند روبان به آن اضافه شده است. امروزه دختران آن را در اولین جشن تولد خود یا در اعیاد با سِ گدُنگ جاگُوری و دامن قرمز می پوشند.
هانبوک مردانه از پیراهن و شلوار تشکیل م یشود. گاهی بِ هجَه (جلیقه) را روی پیراهن اضافه م یکردند.
هانبوک زنانه معمولا از پیراهن و دامن تشکیل می شود. گاهی روی پیراهن بِ هجَه(جلیقه) را م یپوشند و آویز مخصوص «نوریگه» را استفاده م یکردند.
قسمتی از س وگی هدُ وگوئان(یوسوک)
کلاهی مردانه برای بیرون رفتن است که «هِ گریب» هم م یگفتند. فقط مردان بالغ آن را استفاده م یکردند.
پسر بچه با بُ کگان (الیزابس کیس)
کلاه دانشمندان کنفسیوس در دوران جوسان بود. امروزه هم پسرها در اعیاد آن را همراه با هانبوک می پوشند.
ستایش نقاشی (کیم هونگ دو) | موزه ملی کره
کلاهی برای عل مآموزان کنفسیوس در داخل مکتب در دوران جوسان بود. وقتی آن را بر سر می گذاشتند به طور طبیعی سر به سمت عقب مایل م یشد.
مرد با گَ لمُو (پول جکولت)
کلاه روی گَد در هنگام بارش باران و برف بود. با کاغذ سنتی «هَن جی» درست میکردند و روی آن را با روغن لوبیا یا کنجد چند لایه آغشته م یکردند تا خیس نشود. این کلاه قابلیت تاشدن داشت به همین دلیل حمل آن آسان بود.
کلاه زمستانی سنتی زنانه است. دایره شکل است و گرداگرد ورت را م یپوشاند. دختران در اولین جشن تولد (دُل) آن را همراه با سِ گدُنگ جاگُوری و دامن قرمز می پوشیدند.
نَ مب اوی کلاه سنتی زمستانی زنانه و مردانه است. قسمت بالای آن باز است و چون بلند است، پشت سر را م یپوشاند. در داخل آن پنبه یا پشم اضافه م یکردند و روی آن را با ابریشم آبی تزئین م یکردند و برای تزئین آن از آویز نخی رنگارنگ استفاده م یکردند.
نقره را به شکل هسته گلابی در م یآوردند و روی آن را با کند هکاری چند رنگ تزئین م یکردند. برای تزئین روی سر دخترانی که هنوز موهای آنها بلند نشده بود استفاده م یکردند.
لباس روی سنتی سا نبی (دانشمندان کنفسیوس) در دوران جوسان بود. یقه آن سفت، آستینش پهن بود و به پشت آن یک لایه پارچه اضافه شده بود.
لباس سنتی مردانه برای بیرون رفتن بود. برخلاف دوپو قسمت چپ و راست آن باز بود به همین دلیل به فرد اجازه م یداد به راحتی فعالیت کند. علاوه بر این چون آستین آن گشاد بود در بین مردم محبوبیت زیادی داشت.
لباس زنانه و مردان های که برای بیرون از خانه پوشیده م یشد. چون تمام اطراف آن بسته بود «دورومَ هگی» نام داشت.
از اواسط دوران جوسان، زنان هنگام بیرون رفتن با این پوشش صورت خود را م یپوشاندند. چون در دوران جوسان نشان دادن صورت زنان برای افرادی جز مردان خانواده، کاری دور از خلاق بود. هنگام بیرون رفتن با سی گِه چ یما صورت خود را م یپوشاندند.
هنگام پوشیدن هانبوک کفش مناسب آن را م یپوشیدند. زنان کفش زنانه «اون هِه» که «گُد شین» نام داشت را م یپوشیدند و مردان «تِه ساهِه» م یپوشیدند.
مجسمه پادشاه سجونگ در گوئَنگ هُئَ همون
هانگول خط مخصوص کر های است. هانگول که پادشاه سجونگ آن را ابداع کرد از اندا مهای صوتی (دهان، زبان، لب، حلق) و آسمان، زمین، انسان شکل گرفته است و هفده صامت و یازده مصوت دارد. پادشاه سجونگ این خط را به نام «هونمینجانگئم» به معنی آواهای درست برای آموزش به مردم نامگذاری کرد و کتابی به نام «هونمینجانگئم» که اصول ابداع این خط و زمینه علمی آن را شرح می داد، نوشت.
ته گو کگی پرچم کره است که رنگ زمینه آن سفید است. در وسط این پرچم طرح «ته گوک» قرار گرفته است. در چهار گوشه آن چهار خط مستقیم ضخیم به نام «گان، گون، گَم، ری» قرار دارد. زمینه سفید مفهوم روشنایی، پاکیزگی و صلح؛ طرح ت هگوک به مفهوم هماهنگی ئم-یَنگ است. «گان، گون، گَم، ری» در چهار گوشه نشانه آسمان، زمین، آب و آتش است.
در قسمت بالای یا نسَنگ کشوی مخصوص برای سنگ مرکب قرار دارد و زیر آن قفسه یا کشو تعبیه شده تا سنگ مرکب، قلم مو و بقیه لوازم التحریر را نگهداری کنند.
نقاشی گیون هیاب با سَ همُو
کلاهی مخصوص دبیران درباری بود که مردم عادی نیز اجازه داشتند هنگام ازدواج از آن استفاده کنند.
هنگام عروسی داماد به خانواده عروس نَموگیراگی را هدیه می داد. مفهوم آن «مانند یک جفت مرغ دریایی به پای هم پیرشدن» است.
بادبزن ابزاری برای ایجاد باد بود. بین بادبز نهااین جا بسان، بادبزن دستی و قابل حمل است که در حاشیه و وسط آن تک ههای چوب م یگذاشتند تا راحت تر باز و بسته شود.
یا سوک دو چاب (شین یون بوک) | موزه ملی کره
ابزاری برای سیگار کشیدن است که دسته بلند آن «جَنگ جوگ» و دسته کوتاه آن «گُم بَنگ دائه» نام دارد.
گی سه گیه چاب گی حه/ قسمتی از نقاشی گی سه سیان دو | موزه ملی کره
بِ کجَه یکی از انواع ظروف چینی است که سطح گل سفید را با ماده ای شفاف آغشته می کردند و آن را در کوره می پختند. هانگاری در دربار یا در خان ههای معمولی برای نگهداری غذا، چراغ و گل استفاده میشد که برای محافظت در برابر آسیب روی قفسه قرار داده میشد.
پسر پچه با لباس دُ ل (پول جکولت)
در دُل (اولین جشن تولد) بچ هها لباس مخصوص دُل را م یپوشیدند و دُ لدی را دور کمر خود م یپیچیدند. همچنین روی دُ لدی سمبل عمر طولانی یا دعای خوشبختی را گلدوزی م یکردند تا کودک زندگی ای همراه با سلامتی و خو شاقبالی پیش رو داشته باشد.